یکی از راههای گسترش حریق در ساختمان ها از محل داکتهای تاسیساتی (برقی و مکانیکی ) می باشد.فضاهایی همچون داکت ها و اتاق های برق و بازشوهای موجود در سقف و فضاهای حد فاصل سقف و نما به عنوان نقاط پر خطر شناخته شده و احتمال سرایت حریق و مشتقات چهارگانه ( دود آتش و گاز های سمی و حرارت ) در آنها بیشتر از سایر نقاط می باشد . بدون در نظر گرفتن نحوه شکل گیری، شعله های آتش باعث اشتعال و از بین رفتن روکش پی وی سی کابل های برق وسایر کابل های دیگر (که بصورت شریان در تمامی بخش های ساختمان پیچیده اند) ونیز سایر مواد سوختنی همچون لوله های پی وی سی شده و سرایت حریق از یک ناحیه به ناحیه دیگر در مدت زمان بسیار کمی بصورت فتیله وار اتفاق می افتد.
دود بعنوان یکی از مشتقات حریق از مسیر های اشاره گردیده که در تمامی بخشهای ساختمان وجود دارد به سرعت قبل از رسیدن شعله های آتش خود را به طبقات و فضاهای دیگر رسانده و موجب خسارات جانی و مالی می شود .به همین منظور و در راستای محافظت از عوامل ذکر شده می بایست در مسدود نمودن بازشوها دقت لازم به عمل آید تا زا موادی با خاصیت مقاومت در برابر حریق (کد حریق ) و پایداری در مدت زمان مشخص ومطابق تست ها و استاندارد های بین المللی استفاده گردد .
